«Ο άνθρωπος είναι το μοναδικό ον που έχει Ιστορία. Εάν θα έχει και μέλλον, δεν είναι και τόσο βέβαιο. Η απάντηση βρίσκεται στις προοπτικές των λαϊκών κινημάτων με βαθιές ρίζες σε όλα τα στρώματα του πληθυσμού, αφοσιωμένων σε αξίες, οι οποίες είτε καταπνίγονται είτε περιθωριοποιούνται, εντός του πλαισίου της υφισταμένης κοινωνικής και πολιτικής τάξης πραγμάτων: η κοινότητα, η αλληλεγγύη, το ενδιαφέρον για το ευπαθές φυσικό περιβάλλον, το οποίο θα πρέπει να συντηρήσει τις μελλοντικές γενιές, η δημιουργική εργασία με αυτοπειθαρχία, η ανεξάρτητη σκέψη και η γνήσια δημοκρατική συμμετοχή στους διάφορους τομείς της ζωής.»
«Η προπαγάνδα είναι για τη δημοκρατία ό,τι είναι η βία για τον ολοκληρωτισμό»
Ο Νόαμ (Αβραάμ) Τσόμσκι γεννήθηκε στις 7 Δεκεμβρίου 1928 στη Φιλαδέλφεια της Πενσυλβανίας, πρωτότοκος γιος εβραίων μεταναστών. Μεγάλωσε σε μια γειτονιά ιρλανδών καθολικών και γερμανών μεταναστών με αντισημιτικές τάσεις, που έστελναν τα παιδιά τους σε ιησουιτικά σχολεία. Εκείνος φοίτησε στο Oak Lane Country Day School και στο Central High School της Φιλαδέλφειας και στη συνέχεια σπούδασε Γλωσσολογία, Μαθηματικά και Φιλοσοφία στο Πανεπιστήμιο της Πενσυλβανίας. Το 1955 έλαβε το διδακτορικό του. Από τότε είναι καθηγητής Γλωσσολογίας και Φιλοσοφίας στο Τεχνολογικό Ινστιτούτο της Μασαχουσέτης (ΜΙΤ), στο Κέιμπριτζ των ΗΠΑ, όπου διατηρεί την έδρα «Φεράρι Π. Γουόρντ», Σύγχρονης Γλώσσας και Γλωσσολογίας. Από το 1949 είναι παντρεμένος με την Κάρολ Σατς, καθηγήτρια στο Harvard, με την οποία απέκτησαν δύο κόρες και ένα γιο.
Στη διάρκεια των μαθητικών του χρόνων ο Τσόμσκι περνούσε ατελείωτες ώρες μελέτης στη δημόσια βιβλιοθήκη της Φιλαδέλφειας. Εγραψε το πρώτο του editorial σε ηλικία μόλις 10 ετών, στη σχολική εφημερίδα, με θέμα τον ισπανικό εμφύλιο. Σε ηλικία 13 ετών αγόραζε αναρχικά βιβλία και, αφού μελέτησε τις ιδέες του κομμουνισμού και του φασισμού, αποφάσισε να απορρίψει τον μαρξισμό και να ασπαστεί τον αναρχισμό, θεωρώντας ότι η ανθρώπινη κατάσταση ευημερεί όταν δεν υπόκειται σε κανενός είδους εξουσία: «Ο αναρχισμός είναι μια τάση στην ιστορία της ανθρώπινης σκέψης και δράσης, η οποία αναζητεί να αναγνωρίσει καταναγκαστικές, εξουσιαστικές και ιεραρχικές δομές κάθε είδους και να αμφισβητήσει τη νομιμότητά τους. Και αν δεν μπορεί να δικαιολογήσει τη νομιμότητά τους, πράγμα το οποίο και συμβαίνει συνήθως, οφείλει να εργασθεί ώστε να τις υπονομεύσει και να επεκτείνει την προοπτική της ελευθερίας».
Η συμβολή του Νόαμ Τσόμσκι στη σύγχρονη γλωσσολογία είναι η ανάπτυξη της θεωρίας της «γενετικής γραμματικής», που συνοδεύτηκε από μια κριτική στον στρουκτουραλισμό και στον εμπειρισμό. Αποψή του είναι ότι όλοι οι άνθρωποι γεννιούνται με μια έμφυτη, παγκόσμια γλωσσική ευχέρεια, με μια «παγκόσμια γραμματική» που διαθέτει βαθύτερη, ενιαία δομή. Η θεωρία αυτή τον έκανε διάσημο. Ενδεικτικό είναι ότι στον Κατάλογο Παραπομπών των Τεχνών και των Ανθρωπιστικών Επιστημών, οι παραπομπές στον Τσόμσκι, μόνο το διάστημα 1980-1992, ανέρχονται σε 3.874, κατατάσσοντάς τον στις 10 κορυφαίες πηγές παραπομπών στην ιστορία, ανάμεσα στους Μαρξ, Λένιν, Σαίξπηρ, Αριστοτέλη, Πλάτωνα, Φρόιντ, Χέγκελ, Κικέρωνα και στη Βίβλο. (Σημειωτέον ότι ο Νόαμ Τσόμσκι είναι ο μόνος εξ αυτών που βρίσκεται εν ζωή.) Οι «New York Times» τον αποκαλούν τον «σημαντικότερο εν ζωή διανοούμενο» και οι διαλέξεις του κυκλοφορούν ακόμη και σε CD.
Πέρα από την ακαδημαϊκή και συγγραφική του δραστηριότητα, ο Τσόμσκι έγινε ευρύτερα γνωστός τα χρόνια του πολέμου στο Βιετνάμ, όταν αντιτάχθηκε σθεναρά στην τότε αμερικανική πολιτική, μη διστάζοντας να αποκαλέσει την πατρίδα του «κράτος-κακοποιό». Μάλιστα εκείνη την εποχή αρνιόταν να πληρώσει τους φόρους του, ενώ μοιράστηκε το ίδιο κελί με τον συγγραφέα Νόρμαν Μέιλερ, μετά τη σύλληψή τους σε μια διαδήλωση στο Πεντάγωνο το 1967. Σήμερα τάσσεται κατά του «κράτους των επιχειρήσεων» και της ελεύθερης οικονομίας της αγοράς, που ιδιωτικοποιεί τα κέρδη και κοινωνικοποιεί τις ζημιές, κατά του παγκόσμιου καπιταλισμού, του ιμπεριαλισμού και της παγκοσμιοποίησης, που επιφέρουν αύξηση της ανισότητας και του αισθήματος της αδικίας και καταδικάζουν τον μέσο πολίτη στον αποκλεισμό από τη λήψη αποφάσεων. Τα τελευταία 30 χρόνια οι ριζοσπαστικές απόψεις του αφυπνίζουν τους όπου γης αδυνάτους σχετικά με την πραγματική φύση της κυριαρχίας και την κατάπτωση των δημοκρατικών και πνευματικών αξιών στις ΗΠΑ. Ο 73χρονος σήμερα Τσόμσκι έχει επίσης επικρίνει τις σφαγές στο Ανατολικό Τιμόρ της Ινδονησίας, τους βομβαρδισμούς στη Γιουγκοσλαβία, ενώ έλαβε μέρος και στο Παγκόσμιο Κοινωνικό Φόρουμ, που πραγματοποιήθηκε στο Πόρτο Αλέγκρε της Βραζιλίας. Οι απόψεις του για τις επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου 2001 έκαναν τον γύρο του κόσμου και συντάραξαν τους συμπατριώτες του: «Το έγκλημα αυτό είναι ένα δώρο στον σκληρό πυρήνα των δεξιών υπερεθνικοφρόνων. Οι τρομοκρατικές επιθέσεις αποτελούν φοβερές κτηνωδίες. Αναλογικά, ίσως δεν φτάνουν στο επίπεδο πολλών άλλων, όπως, για παράδειγμα, ο βομβαρδισμός του Σουδάν από τον πρόεδρο Κλίντον χωρίς αξιόπιστο πρόσχημα. Εχουμε επιλογή: μπορούμε είτε να προσπαθήσουμε να καταλάβουμε ή να αρνηθούμε να το κάνουμε, συνεισφέροντας στην πιθανότητα ότι το χειρότερο βρίσκεται μπροστά μας».
Τις τελευταίες δεκαετίες διατηρεί το γραφείο του στο παλιό κτίριο 20 στις αχανείς εγκαταστάσεις του ΜΙΤ. Του έχουν απονεμηθεί τιμητικά διδακτορικά από το Πανεπιστήμιο του Λονδίνου και του Σικάγου και έχει κατά καιρούς παραδώσει διαλέξεις μεταξύ άλλων στο Μπέρκλεϊ και στην Οξφόρδη. Εχει γράψει δεκάδες άρθρα σε έντυπα όπως το «New York Review of Books» και το «Ramparts». Οσον αφορά τη σημασία τους έργου του, πολλοί το συγκρίνουν με αυτά του Φρόιντ και του Αϊνστάιν. Πολυγραφότατος, απαντά καθημερινά σε δεκάδες γράμματα, λαμβάνει ημερησίως περί τα 200 e-mail και έχει γράψει περισσότερα από 70 βιβλία.
Στα μεταφρασμένα στην ελληνική βιβλία του συγκαταλέγονται τα: «Δυνάμεις και Προοπτικές», «Παλιές και νέες τάξεις πραγμάτων», «Συντακτικές δομές», «Μορφή και νόημα στις φυσικές γλώσσες», «Τα ΜΜΕ ως όργανο κοινωνικού ελέγχου και επιβολής», «Η βιομηχανία κατασκευής υπηκόων», «Η νέα παγκόσμια τάξη», «Οι έχοντες και μη κατέχοντες», «Κυριαρχία και παγκόσμια τάξη», «Λουτρά αίματος», «Κέρδος και Πολίτης», «Ο έλεγχος των ΜΜΕ», «Σκέψεις πάνω στα ΜΜΕ», «Σημειώσεις για τον αναρχισμό», «Η χειραγώγηση των μαζών», «Ο νέος στρατιωτικός ανθρωπισμός», «Οι διανοούμενοι και το κράτος», «Η κουλτούρα της τρομοκρατίας», «Παγκοσμιοποίηση: Αισιόδοξη προοπτική ή απειλή;» κ.ά.
Chomsky, Noam. Η βιομηχανία κατασκευής υπηκόων / Νόαμ Τσόμσκι · μετάφραση Νίκος Β. Αλεξίου. - Αθήνα : Ελεύθερος Τύπος, 1999. - 243σ. · 21x24εκ
DOWNLOAD EBOOK:
http://rapidshare.com/files/347321744/chomsky.biomhxania.yphkown.pdf
